Μεγαλύτερη απόσταση βιδών μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο βραχυπρόθεσμης νέκρωσης της κεφαλής του μηριαίου οστού βελτιστοποιώντας τη σταθερότητα στερέωσης σε ασθενείς με κάταγμα του αυχένα του μηριαίου οστού που υποβάλλονται σε στερέωση με τριγωνική τοποθέτηση κοίλων βιδών

Shengyu Wan, Jian Zhang, Tongzheng Zhang, Lijunpeng Jia, Xiaozhong Luo, Weixiang Shi, Jiaqi Wang, Jingchi Li, Xi Chen & Wenqiang Xu

Ιστορικό

Μια πρωτεύουσα επιπλοκή που σχετίζεται με τις κατάγματα του αυχένα της μηριαίας είναι η νέκρωση της κεφαλής της μηριαίας. Η αστάθεια της σταθεροποίησης αποτελεί σημαντικό παράγοντα που συμβάλλει στον αυξημένο κίνδυνο νέκρωσης της κεφαλής της μηριαίας σε ασθενείς που υποβάλλονται σε ενδοσώματικες διαδικασίες σταθεροποίησης. Οι τροποποιήσεις στις στρατηγικές διαμόρφωσης των βιδών έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν σημαντικά τη σταθερότητα της σταθεροποίησης. Θεωρητικά, μια ευρύτερη κατανομή της διαδρομής των βιδών μπορεί να βελτιώσει την άμεση γωνιακή σταθερότητα μετά την επέμβαση. Ωστόσο, παραμένει να διαπιστωθεί εάν αυτή η στρατηγική διαμόρφωσης βιδών μπορεί να βελτιστοποιήσει αποτελεσματικά τη σταθερότητα της σταθεροποίησης και κατά συνέπεια να μειώσει τον κίνδυνο νέκρωσης της κεφαλής της μηριαίας.

Μέθοδοι

Η μελέτη αυτή περιελάμβανε μια εκτενή ανασκόπηση δεδομένων αποτύπωσης από ασθενείς με κατάγματα του λαιμού του μηριαίου. Μετρήθηκε η μέγιστη απόσταση μεταξύ των βορείων και νοτίων βιδών κατά μήκος της γραμμής σύνδεσης μεταξύ της κεφαλής και του λαιμού του μηριαίου. Η μέτρηση αυτή διαιρέθηκε στη συνέχεια με το μήκος του λαιμού του μηριαίου για τον υπολογισμό του βαθμού διάχυσης των βιδών. Οι διαφορές σε αυτήν την παράμετρο αναλύθηκαν στατιστικά μεταξύ ασθενών με και χωρίς νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου. Η ανάλυση παλινδρόμησης χρησιμοποιήθηκε για τον εντοπισμό πιθανών παραγόντων κινδύνου για νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου. Επιπλέον, οι βιομηχανικές επιπτώσεις των μεταβολών στο βαθμό διάχυσης των βιδών προσομοιώθηκαν χρησιμοποιώντας τρισδιάστατα αριθμητικά μοντέλα.

Αποτελέσματα

Η κλινική ανασκόπηση έδειξε ότι οι ασθενείς με νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου είχαν υποβέλτιστες βαθμολογίες διασποράς των βιδών, οι οποίες αναγνωρίστηκαν ως ανεξάρτητος παράγοντας κινδύνου για αυξημένη πιθανότητα ανάπτυξης νέκρωσης της κεφαλής του μηριαίου. Επιπλέον, διαπιστώθηκε ότι η σταθερότητα της σταθεροποίησης βελτιώνεται με τη βελτιστοποίηση της βαθμολογίας διασποράς των βιδών.

Συμπεράσματα

Ο κίνδυνος νέκρωσης της κεφαλής του μηριαίου στο βραχυπρόθεσμο μπορεί να μειωθεί αποτελεσματικά με τη βελτιστοποίηση της κατανομής των διατάξεων των βιδών. Συγκεκριμένα, η βελτίωση της τροχιάς των βιδών με ευρύτερη διασπορά, η οποία επιτυγχάνεται με σύστημα πλοήγησης, μπορεί να αποτελέσει αποτελεσματική βιομηχανική στρατηγική για τη μείωση της εμφάνισης νέκρωσης της κεφαλής του μηριαίου.

Στο Σχήμα Α, οι βίδες είναι βέλτιστα κατανεμημένες με επίτευξη ένωσης του οστού· στο Σχήμα Β, οι βίδες είναι κακώς κατανεμημένες, με αποτέλεσμα τη νέκρωση της κεφαλής του μηριαίου.

Οι συγγραφείς κατασκεύασαν ψηφιακά μοντέλα.

Η τάση στις βίδες ποικίλλει ανάλογα με τα διαφορετικά μοντέλα.

Ευρήματα:

Η μελέτη αυτή δείχνει ότι η βελτιστοποίηση της σταθερότητας στερέωσης και η βελτίωση της διασποράς των βιδών μπορεί σημαντικά να μειώσει τον κίνδυνο νέκρωσης της κεφαλής του μηριαίου οστού σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα.

Αναφερόμενο άρθρο:

European Journal of Orthopaedic Surgery & Traumatology (2026) 36:25 https://doi.org/10.1007/s00590-025-04602-z