արտաքին ֆիքսացիա
Արտաքին ֆիքսացիան հանդիսանում է կարևոր օսթեոպեդական բուժման մեթոդ, որը ներառում է արտաքին մարմնից դուրս գտնվող ստեղծագործական համակարգի օգտագործումը՝ ոսկոյան փակագծերի և mięջակայքային տեղերի կայունացման համար: Այս նորարար համակարգը ներառում է մետալական սանդղակներ կամ գլաներ, որոնք մինչև ոսկորը ներդրվում են ոսկորի միջոցով՝ արտաքին գեղեցիկ գետների և ստեղծագործական կապակցումների միջոցով կապված: Արտաքին ֆիքսացիայի հիմնական գործոնը բարձրացնել ճշգրիտ դիրքը և կայունությունը բարդ կորուստների բուժման ընթացքում, մասնավորապես այն դեպքերում, երբ խոսք է գնահատում ավելի ծանր տրավման, տարատեսական հատուկ դեպքերի կամ մարմնի երկարության ավելացման գործընթացի մասին: Տեխնոլոգիան ներառում է կարգավորելի կոմպոնենտներ, որոնք թույլ են տալիս գիտնականներին հետագա կորուստից հետո կարգավորել ոսկորի փակագծերի դիրքը՝ ապահովելով օպտիմալ բուժման պայմաններ: Արտաքին ֆիքսացիայի սարքերը մասնավորապես արժանի են բաց կորուստների, հանգույցների վարունգների և դեպքերի բուժման համար, որոնք պահանջում են անհատական դեֆորմացիաների ուղղված բուժում: Սարքի բազմակի հնարավորությունը թույլ է տալիս նրա օգտագործումը այնպես ժամանակավոր, որպես նաև վերջնական բուժման դեպքերում, այդ պատճառով դա դարձավորվել է կարևոր գործիք ժամանակակից օսթեոպեդական սարգերում: Նորարար նյութերի և դիզայնային ինուացիաների պատճառով՝ ստեղծվել են լայնուցիչ և ավելի հասարակագործական կառուցվածքներ, որոնք ավելացնում են հանգույցների համար հանգույցների համար հանգույցների համար:
EN
